معرفی 2 مدل نوآوری باز و نوآوری بسته
معرفی 2 مدل نوآوری باز و نوآوری بسته : به زبان ساده نوآوری باز یعنی بهره‌گیری از دانش، مهارت‌ها و دیدگاه‌های دیگران برای تعالی و نوآوری در کسب‌وکار شما. این فرآیند می‌تواند شامل درخواست ایده از مشتریان یا همکاری با پژوهشگران و شرکت‌های دیگر باشد.
تفاوت نوآوری باز و بسته
حالا شاید بپرسید نوآوری باز چه تفاوتی با نوآوری بسته دارد؟ نوآوری بسته: تصور کنید که در یک اتاق نشسته‌اید و فقط به نظرات خودتان گوش می‌دهید. نوآوری باز: حالا در را باز کنید و ببینید چقدر ایده‌ها و نظرات دیگران می‌تواند چشم‌انداز شما را تغییر دهد! به طور دقیق‌تر:
نوآوری بسته: تمام فعالیت‌های تحقیق و توسعه داخل شرکت انجام می‌شود. شرکت‌ها به دانش و منابع داخلی خود تکیه می‌کنند.
نوآوری باز: شرکت‌ها با دیگران همکاری می‌کنند و از ایده‌ها و منابع خارجی بهره می‌برند. این روش به تبادل دانش و تسریع روند نوآوری کمک می‌کند.
شاید بپرسید که نوآوری باز دقیقا به شکل‌هایی قابل انجام است؟ سه رویکرد اصلی نوآوری باز عبارتند از:
مدل بیرون به درون (Inbound): استفاده از دانش خارجی برای حمایت از رشد داخلی. مثلاً همکاری با دیگر شرکت‌ها یا بهره‌گیری از تکنولوژی‌های جدید.
مدل درون به بیرون (Outbound): به‌کارگیری توانایی‌های داخلی سازمان برای بهبود فرآیندها و محصولات و مشارکت با دیگران.
مدل ترکیبی: ترکیبی از دو مدل قبلی که دانش داخلی و خارجی را ترکیب می‌کند تا ارزش جدیدی ایجاد شود.
مدل های نوآوری باز
مدل های مختلفی برای نوآوری باز وجود دارد که در ادامه چند نمونه از آنها را بررسی خواهیم کرد:
1. مدل Open Source
در این مدل، نرم‌افزارها و پروژه‌ها به صورت کاملاً open-source و با دسترسی عمومی منتشر می‌شوند. افراد و توسعه‌دهندگان از سراسر جهان می‌توانند به توسعه و بهبود آنها کمک کنند.
2. مدل لایسنسینگ (Licensing Model)
در این مدل، یک شرکت می‌تواند فناوری یا محصولات خود را به دیگران به عنوان محصول لایسنس دهد. این معمولاً به تبادل تکنولوژی و تجارت کمک می کند تا شرکت‌ها بتوانند از دانش و توانمندی‌های یکدیگر بهره‌برند.
3. مدل مسابقات نوآوری (Innovation Challenges Model)
در این مدل، سازمان‌ها و شرکت‌ها مسابقاتی برگزار می‌کنند تا افراد و تیم‌ها ترغیب به ارائه ایده‌ها و راه‌حل‌های نوآورانه شوند. برندگان معمولاً پاداش یا فرصت همکاری با سازمان برنده را دریافت می‌کنند. برای کمک به این موضوع، ما در جهش همواره این مسابقات نوآوری را برگزار می کند. روند مسابقات نوآوری باز در جهش به این شکل است که پس از انتشار عمومی و دریافت پیشنهادات، رای گیری مردمی و یا کارشناسی شرکتی صورت گرفته و در پایان نفرات برتر اعلام می شوند.
4. مدل اکوسیستم (Ecosystem Model)
در این مدل، یک اکوسیستم نوآوری باز به وجود می‌آید که شامل مخاطبان متنوعی مثل شرکت‌ها، دانشگاه‌ها، دولت‌ها و افراد دیگر است. این اکوسیستم‌ها به تبادل دانش و منابع و تسهیل همکاری بین مخاطبان می‌پردازند.
5. مدل انتقال فناوری (Technology Transfer Model)
در این مدل، دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی، فناوری‌ها و اختراعات خود را به شرکت‌ها و صنایع منتقل می‌کنند. این مدل به کمک به تجاری‌سازی دانش و توسعه فناوری‌ها می‌پردازد.
همه این مدل‌ها به افزایش همکاری، به اشتراک گذاری دانش و توسعه محصولات و فناوری‌های نوآورانه کمک می‌کنند و در ایجاد یک محیط نوآوری باز مؤثر هستند. انتخاب مدل مناسب به ویژگی‌ها و هدف سازمان و جامعه مرتبط با آن بستگی دارد.
تعریف نوآوری در سازمان
در دنیای کسب و کار، نوآوری به ترفندی گفته می‌شود که یک شرکت از طریق آن تغییراتی در محصولات جدید خود اعمال می‌کند. این تغییرات در اصل باید موجب ایجاد پیشرفت در محصول گردند. به این شکل، خریداران و مشتریان تجربه‌ی جدیدی از برند خواهند داشت.
نوآوری باز چه تاثیری برای سازمان ها دارد
نوآوری باز تنها یک فلسفه نیست، بلکه یک ضرورت برای بقا در بازار پر رقابت امروز است. این موضوع به دلایل زیر بسیار مهم است:
- افزایش سرعت نوآوری: با دسترسی به ایده‌های متعدد و نظرات متنوع، می‌توان سریع‌تر به نوآوری‌های جدید رسید.
- صرفه‌جویی در هزینه: همکاری‌های خارجی معمولاً هزینه‌های R&D (تحقیق و توسعه) را کاهش می‌دهد.
- افزایش مخاطب: با استفاده از پلتفرم‌های نوآوری باز، می‌توانید به جمعیتی بزرگتر و متنوع‌تر دسترسی پیدا کنید.
- کاهش ریسک: به‌کارگیری نوآوری باز می‌تواند ریسک‌های بالقوه را شناسایی و کاهش دهد.
- افزایش مزیت رقابتی: شرکت‌هایی که به نوآوری باز روی می‌آورند، توانایی بیشتری برای سریع تطبیق با تغییرات بازار و جذب فرصت‌های جدید دارند.
راهکارهایی برای برای ترویج نوآوری:
- ایجاد ساختار مناسب: ایجاد واحدهای نوآوری، تیم‌های چند رشته‌ای و کانال‌های ارتباطی مناسب برای ارائه ایده‌ها.
- تشویق کارکنان: برگزاری مسابقات ایده پردازی، پاداش دادن به ایده‌های برتر، ایجاد جوامع نوآوری و فراهم کردن فرصت‌های یادگیری.
- همکاری با بیرون از سازمان: ایجاد همکاری با دانشگاه‌ها، شرکت‌های استارت‌آپی و سایر سازمان‌ها برای ورود ایده‌های جدید.
- مدیریت ریسک: ایجاد محیطی امن برای آزمایش ایده‌های جدید و پذیرش شکست به عنوان بخشی از فرآیند یادگیری.
- ارتباط مؤثر: ایجاد ارتباط موثر با کارکنان و ایجاد شفافیت در مورد اهداف و استراتژی‌های سازمان.
- آموزش و توسعه مهارت‌ها: سرمایه‌گذاری در آموزش کارکنان برای توسعه مهارت‌های نوآوری و خلاقیت.
آزمون نوآوری
با کمک شاخص‌های کلیدی اجرایی به انجام می‌رسد. این شاخص‌های معیار معمولا توسط سازمان‌ها با عنوانِ KPI (key performance indicator) شناخته می‌شود. شناختِ این شاخص‌ها به سازمان کمک می‌کند که بتواند تصمیمات هوشمندانه در رابطه با آینده‌ی شرکت بگیرد.
متدوال‌ترین شاخص‌های کلیدی اجرایی در سازمان شامل موارد زیر می‌شود:
1. آغاز پروژه‌های نوآوری
2. اتمام پروژه‌های نوآوری
3. توقف پروژه‌های نوآوری
4. نرخ موفقیتِ پروژه‌های نوآوری
5. ایده‌های جمع‌آوری شده در سازمان
6. پیشنهادیه‌های ایجادشده برای پروژه‌های نوآوری
حتی اگر ارزیابی و آزمون نوآوری مفید و سودمند به نظر برسد، هیچ‌گاه نمی‌توان رویکرد یکسانی برای محک زدن KPI در نظر گرفت. بلکه آزمون نوآوری به طور مستقیم به اهدافِ سازمانی شما بستگی دارد. همین اهداف سازمانی هم هستند که نتایج دلخواه شما را تعریف می‌کنند.
انواع پلتفرم‌های نوآوری باز
- پلتفرم‌های مدیریت ایده: مانند Viima و HYPE Ideation که برای جمع‌آوری، ارزیابی و توسعه ایده‌ها به کار می‌روند.
- پلتفرم‌های جلب نظر جمعیت (Crowdsourcing): مثل Amazon Mechanical Turk (MTurk) که می‌تواند به جمع‌آوری ایده‌ها و حل مسائل با کمک جامعه گسترده‌تری کمک کند.
- پلتفرم‌های جستجوی شور و پیشرفت: مانند HYPE Partnering که برای یافتن شرکت‌های نوآور و همکاری با آنها استفاده می‌شود.
- پلتفرم‌های داده باز: مثل Google Trends و World Bank Data که به شما در تحلیل و استفاده از داده‌های موجود کمک می‌کند.
مفید بود