طبق ماده ۱۳، قراردادهای تحقیق و توسعه میان صنایع و دانشگاه‌ها یا مراکز پژوهشی، علاوه بر مشمولیت در بند «ب» ماده ۱۱ (اعتبار مالیاتی هزینه‌های R&D)، امکان بهره‌مندی از ظرفیت‌های علمی و پژوهشی دانشگاه را نیز تسهیل می‌کند. در واقع، همکاری نزدیک با دانشگاه‌ها، دسترسی گسترده‌تری به زیرساخت‌های پژوهشی، شبکه اساتید و دانشجویان متخصص و همچنین افزایش سرعت تأیید طرح‌ها در مراجع ذی‌ربط را به همراه دارد. این امر سبب می‌شود فرایند تحقیق و توسعه با کیفیت و انگیزه بیشتری پیش برود و شانس موفقیت نوآوری‌ها افزایش یابد.
ماده ۱۳ که درباره قرارداد R&D مشترک بین صنایع و دانشگاه‌هاست، دقیقاً چه امتیازهایی اضافه بر بند «ب» ماده ۱۱ میده؟
کپی لینک مطلب
کپی شد!
